κριτική στον όρο ελληνικότητα (μέρος 1)

Ο ορισμός του όρου «ελληνικότητα» ή «ελληνικό» είναι κάθε τι που αφορά τους έλληνες , δηλαδή τα πιστεύω τους, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τον τρόπο ζωής τους κτπλ. Σήμερα χρησιμοποιούμε άλλοι πολύ, άλλο λιγότερο αυτόν τον όρο, κατά πόσο όμως αυτός είναι πλήρης? Είναι συγκεκριμένος η απλά γενικός? Και τα πόσο μπορούμε να τον συγκεκριμενοποιήσουμε?

Εξ αιτίας  του μεγάλου χρονικού εύρους της ελληνικής ιστορίας, έχουν υπάρξει πολλές επιδράσεις από άλλους λαούς, οι έλληνες δέχθηκαν αλλά και έδωσαν πολλά στοιχεία στον κόσμο, σε πολιτιστικό και  γλωσσικό επίπεδο, αυτό το γεγονός μας κάνει να διακρίνουμε αντιφάσεις.

Ξεκινώντας μια μικρή ιστορική σύγκριση  πάνω στις κοινωνικές και πολιτικές καταστάσεις που επικρατούσαν, σε δύο μεγάλες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, μπορούν να εξεταστούν τα παραπάνω ζητούμενα.

συγκεκριμένα στο πολιτιστικό επίπεδο  διακρίνονται  και οι μεγαλύτερες διαφορές και σε μερικά σημεία μάλιστα η πλήρη αντίθεση.

Στον αρχαίο ελληνικό κόσμο διακρίνεται η θεμελίωση  κάποιων πρωτοπόρων θεσμών όπως η άμεση δημοκρατία,  βλέπουμε τη συγκρότηση των πόλεων-κρατών, όπου κάθε πολίτης συμμετείχε ενεργά σε κάθε απόφαση της πόλης ή αλλιώς «στη δικαστική και πολίτικη αρχή», την άνθιση σχεδόν όλων των επιστημών και κυριότερα της φιλοσοφίας, οι αρχαίοι έλληνες ήταν ανεξάρτητοι και τοπικιστές, εξαιρετικά ανεκτικοί με τους ομοφυλόφιλους(θεωρώντας τους μάλιστα ανθρώπους με φυσική σεξουαλική ζωή) αλλά και τους ξένους θεούς, είχαν αναπτυγμένη την αίσθηση της ελευθερίας(έως τη ελληνιστική εποχή βέβαια), ήταν λάτρεις του αθλητισμού και τις παιδείας γενικότερα, περίεργοι και φιλομαθείς.

Αντίθετα στη ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στον μεσαίωνα, -παίρνοντας σαν δεδομένο το ότι ήταν ελληνική- υπήρχαν τα ακριβώς αντίθετα χαρακτηρίστηκα, οι κάτοικοι της δεν είχαν κανένα δεσμό με την εξουσία, όπου είχαν παραδώσει στους αυτοκράτορες, τους χαρακτήριζε μία δουλοπρέπεια απέναντι σε κάθε τι που αντιμετώπιζαν, επικρατούσε ένας απίστευτος πουριτανισμός «ελέω εκκλησίας», οι φιλοσοφικές σχολές και οι αγώνες είχαν καταργηθεί γιατί θεωρήθηκαν διαβολικοί, ανάπτυξη των επιστημών δεν υπήρχε παρά μόνο σε κάποιες μικρές χρονικές περιόδους, υπήρχε απίστευτος δογματισμός, οι αλλόθρησκοι και οι ομοφυλόφιλοι θανατωνόταν ως αιρετικοί,  τέλος η λέξη «έλληνας» θεωρήθηκε βλάσφημη καθώς είχε συνδεθεί σημασιολογικά με τη αρχαία ελληνική θρησκεία και αντικαταστάθηκε με τη λέξη Ρωμαίος- Ρωμιός

Τα υπόλοιπα στο επόμενο μέρος…